Tomasz Tomaszewicz urodził się w 1960 roku w Poznaniu. O tym, jak w rzeczywistości wyglądają stosunki polsko-radzieckie Tomasz wiedział już od dziecka, ponieważ niektórzy członkowie rodziny byli zesłani we wschodnie rejony ZSRR. Najwięcej o tym dowiedział się od dziadków ze strony matki, którzy tym samym zainteresowali go historią najnowszą Polski.

Tomasz w 1980 roku rozpoczął studia na wydziale budownictwa na Politechnice Poznańskiej. Ojciec w tym czasie mieszkał w Trondheim i pracował dla fundacji SINTEF. W 1981 roku Tomasz wraz z matką i bratem pojechał do niego na wakacje. Matka i brat zostali, Tomasz natomiast wrócił, by zdać ostatnie egzaminy na Politechnice. Potem miał z powrotem wyjechać do Norwegii. W tym czasie rozpoczęły się strajki na uczelniach, a w grudniu 1981 roku został ogłoszony stan wojenny. To był dla niego trudny okres. Od 1981 roku jego najbliższa była w Norwegii, a on początkowo nie miał nawet możliwości skontaktowania się z nimi, ponieważ telefony nie działały. Wielokrotnie próbował otrzymać pozwolenie na wyjazd do rodziców Norwegii, ale konsekwentnie mu go odmawiano. Wreszcie po zapłaceniu łapówki, dostał paszport w jedną stronę, bez prawa powrotu do Polski. Do Norwegii wyjechał w maju 1984 roku.

Po przyjeździe otrzymał paszport bezpaństwowca (fremmedpass). Znalazł pracę, a później rozpoczął studia architektoniczne w Trondheim. W tym samym czasie wraz z bratem zaczęli prowadzić audycję w Radio Solidarność Norwesko-Polska, głównie w języku norweskim, której celem było informowanie Norwegów, co dzieje się w Polsce. Niektóre wiadomości przeznaczone dla Polaków mieszkających w Norwegii były odczytywane także w języku polskim. Tomasz wstąpił do organizacji Solidaritet Norge-Polen. Radio Solidarność działało przez dwa lata, do 1987 roku. Gdy brat Tomasza, Michał, wyjechał do Oslo, audycję pomagała mu prowadzić Zofia Wyszyńska, córka emigrantów przedwojennych.