Hendrika werd geboren in 1966 in Almelo. Zij werkte als revisor in Nederland. Twee jaar voordat zij naar Noorwegen ging, kochten zij en haar man een restaurant. Het was moeilijk om een restaurant te drijven in Nederland door zeer strikte regelgeving en het gevecht tegen de regels was te veeleisend. Het probleem voor Hendrika was ook de bevolkingsdichtheid in een klein land als Nederland. Vele jaren zochten zij naar een mooi plekje waar ze naar toe konden verhuizen, zoals Noorwegen of Zuid-Afrika.

In 2007 bezochten zij meerdere plaatsen in Noorwegen om de juiste plek te vinden en zij vonden een herberg op Pollfoss, waar ze konden leven en werken vanuit eigen regels. De eerste vijf jaar waren zwaar en eisten veel geld en werk voor het opknappen van het gebouw. Boswandelingen werd voor hen een afkoppeling van de dagelijkse problemen. In Nederland hadden ze een veel hogere materiele status, verdienden ze meer geld en konden het geld uit geven aan alles wat zij wilden. Nu moesten zij nauwkeurig plannen maken gebaseerd op de uitgaves, vooral als het ging om de renovatie van de herberg.

Zij zijn er overeen dat materiele goederen niet meer zo belangrijk zijn in hun leven als vroeger. Veel belangrijker is de kwaliteit van het leven. Hun waardensysteem is veranderd.
Zij verlangt niet naar Nederland. Daar gaat zij en haar echtgenoot een keer per jaar naar toe om familie te bezoeken, maar dat is ook genoeg voor ze. Zij hebben zowel Noorse als Nederlandse vrienden en Hendrika vindt dat ze vrij goed geïntegreerd zijn in het lokale leven. Het is zeer belangrijk dat de immigranten initiatief tonen en proberen mensen te leren kennen.